زمین تخت است؟!!

زمانی بسیار دور مردم چهان که تازه در راه آموختن و شناخت دنیای اطراف خود قدم گذاشته بودند، بر اساس مشاهدات اولیه و بی واسه ی خود تصویری از جهان اطراف رسم کردند. آن ها سعی می کردند مدلی را برای توضیح رفتار عالم خود ارائه دهند. برای اغلب آنها این ایده که زمین ما دشت صاف و دایره ای شکلی است که در میان کره ای بلورین قرار گرفته و روی آن کره ی ماه و سیاره ها و خورشید جای گرفته اند، ایده ی چندان بدی هم نبود. این مدل می توانست تمام نیازها و مشاهدات محدود آنها را پاسخ دهد.

در همه جای جهان به محض این که دانش عمیق تری نسبت به جهان اطراف به دست آمد و مشاهدات ما از زمین و همچنین آسمان افزایش پیدا کرد، مدل های قدیمی دیگر کارآمد نبودند و باید مدل های تازه یا بر اساس آن ترسیم می شدند. مدل زمین مرکزی که این بار زمین کروی را در مرکز عالم قرار می داد، به سرعت جانشین مدل زمین تخت شد که به خصوص با سفر های کوتاه و بلند مردم دیگر معنی دار نبود.

مدل زمین مرکزی هم قرن های طولانی دوام آورد. هر دو مدل در دل تار و پود برخی از آیین های قدیمی و متون اسطوراه ای وارد شدند و برخی از آن ها توانستند در قالب اعتقاداتی ماوراء طبیعی به حیات خود ادامه دهند.

در ابتدای قرن 19، ایده زمین تخت بار دیگر به میدان گفت و گو ها بازگشت؛ این بار در قالب یکی از نظریات شبه علمی که به مدد سفسطه و انکار روش علمی، اما در ظاهر علم تازه عرضه شد. یکی از پیشگامان این ایده، طرح تازه ی ” ساموئل رئوبوتهان” بود که بر مبنای  آزمایشی ناموفق برای تعیین انحنای زمین، به این نتیجه رسید که زمین، تخت است و با استفاده از روش های شبه علمی سعی کرد در مناظره های عمومی نظر خود را به مردم ثابت کند. این در حالی بود که سابقه ی تعیین شعاع کره زمین به خیلی قبل از این دوران بازمی گشت.

این ایده یک بار دیگر و در نیمه دوم قرن 20 سر از خواب برآورد و تا امروز چندین بار فراز و فرود داشته است. آخرین موج حامی زمین تخت از سال 2004 (1383 شمسی) جان تازه ای گرفت. “دانیل شنتون” در این سال انجمن زمین تخت را در قالب تالار گفتگویی در اینترنت احیا کرد و با جذب هواداران مختلفی در سال 2009 (1388 شمسی) رسما افتتاح دوباره ی انجمن زمین تخت را اعلام کرد. این انجمن در سال 2014 (1393 شمسی) حدود 500 عضو از کشورهای مختلف داشت.

این تعداد در سال های اخیر به خصوص با رشد شبکه های اجتماعی و افزایش ضریب نفوذ سلبریتی ها و هواداران سینه چاک آنها افزایش چشمگیری پیدا کرده است. برخی از زمین تخت انگاران از منظر مراجعه مجدد به متون اسطوره ای و آیینی این باور را زنده کرده اند و بخش دیگری آن را به نام علم جایگزین (همان شبه علم معروف) بیان می کنند.

نسل تازه ی این زمین تخت گرایان با کمک فناوری ارتباطات دیجیتال (که به طور طبیعی بدون کمک ماهواره ها و محاسباتی که بدون کروی بودن زمین ممکن نیست)، فرقه ی تازه ای تشکیل داده اند. استدلال این افراد، بازه ی وسیعی از تئوری توطئه، تلاش برای توجیه مستندات و مشاهدات با کمک خطاهای بصری و تلاش برای بحث های فرساینده و بی منطق و استفاده تمام عیار از اصول شبه علمی است. تفاوت عمده ی این نسل از تخت گرایان با نسل های قدیم در ایدئولوژیک بودن آن هاست. آن ها نمی خواهند بدانند زمین چه شکلی است؛ آنها به تخت بودن زمین ایمان دارند و تنها به این دلیل وارد بحث با شما می شوند که شما را به کیش خویش بگرایند؛ بنابراین اگر با یک مومن دو آتشه ی زمین تخت باور طرف شدید، وقتتان را به جای بحث کردن با او، به امری بهتر و لذت بخش تر، روی زمین کروی زیر پا و زیر آسمان پر ستاره ی بالای سر سپری کنید.

منبع : مجله دانستنی ها شماره 200

گروه زمینو

تولید کنندگان محتوای سایت زمینو